Een goede leraar.

De weg om een goede leraar te zijn.
(Hoe zaken zouden kunnen worden overwogen)

Een goede leraar kenmerkt zich door het feit dat hij anderen niet kleiner maakt om zichzelf te verheffen. Hij draagt respect voor anderen zowel als voor zichzelf in zijn hart.

Moge hij in de wezens die hij ontmoet het vermogen versterken om onderscheid te maken tussen hun ideeën en hun waarneming. Dit door zichzelf voortdurend te bevragen en te testen - en door zich te laten testen. In alle vragen en antwoorden streeft hij ernaar eerlijk te zijn, gedragen door het verlangen om zinvol bij te dragen aan de groei van alle wezens. Als hij kritiek krijgt of in zijn streven wordt afgekeurd, gebruikt hij de berisping om zijn eigen standpunt te onderzoeken.

Een goede leraar maakt geen bezwaar tegen de wegen die een ziel heeft gekozen - als het betreffende wezen deze weg volgt in opmerkzaamheid en bewustzijn. Hij grijpt alleen in - suggereert, adviseert - wanneer een wezen uit achteloosheid handelt. En ook dan alleen als hij er door dit wezen om wordt gevraagd. Hij heeft - vooral bij het berispen - altijd de groei van de adviesvrager voor ogen.

Een goede leraar kan worden afgemeten aan zijn aard, zijn daden en de woorden die hij spreekt. Als hij berispt, berispt hij zacht - nooit hard uit eigen begeerte, maar alleen als de situatie daarom vraagt. Hij beantwoordt schijnbare onverzettelijkheid met mildheid en betoont altijd respect voor de mening van anderen. Een goede leraar probeert zichzelf ervan bewust te maken dat het altijd gemakkelijker is er nog een woord bovenop te doen dan iets terug te nemen wat eenmaal gezegd is.

Een goede leraar zegt niet dat hij alleen de enige weg naar de waarheid onderwijst. Hij biedt zijn toehoorders de fundamentele mogelijkheid om alles wat hij zegt in twijfel te trekken om zo hun eigen waarheid te vinden. Zijn woord is geen wet. Hij biedt alleen zijn interpretatie van de werkelijkheid en beweert nooit dat de dingen zo zijn - en alleen zo. Hij streeft ernaar zich ervan bewust te zijn dat ook hij slechts een vonkje licht is in de universele regenboog.

Een goede leraar vindt het altijd een beetje vreemd dat hem om raad wordt gevraagd. Niettemin probeert hij te antwoorden naar het beste van zijn huidige kennis. Hij ziet de geldigheid van gegeven universele beginselen en staat niettemin hun individuele interpretatie en hun persoonlijk verschillende beleving toe. Hij registreert lof en blaam als het effect van zijn wezen, zijn daden en zijn woorden - ongeacht zijn respectieve onderliggende bedoeling.

Een goede leraar ziet zichzelf nooit als "af", want dat zou de kosmos de mogelijkheid tot groei ontnemen. Hij vraagt (innerlijk) om vergeving, als hij - gedragen door zijn inspanning om te willen helpen - vervalt in egoïsme. En een goede leraar weet dat er een tijd is om te lachen en een tijd om ernstig te zijn. Een goede leraar is vriendelijk, zelfs wanneer hij ernstig is.

Alle wezens zijn leraren. Al onze ervaring is voor onze onderwijzing.

De grootste meester is niet degene die de meeste leerlingen heeft, maar degene die de meesten in staat stelt meester te worden. Zoek en identificeer jezelf.