Wat is de fotonengordel?
Hallo lieve Sam
,
allereerst nogmaals *welkom* op het geesten-forum!
Bedankt voor je posting en ik wil graag op je reageren.
Interessante informatie voor het begrijpen van de fotonengordel is analoog te vinden in "Flächenland - Ein mehrdimensionaler Roman, verfasst von einem alten Quadrat". De auteur, Edwin A. Abbot, was een Shakespeare-geleerde, plattelandspastoor met een grote belangstelling voor wiskunde, en auteur van "Flatland. A Romance of Many Dimensions" (oorspronkelijke titel) in 1884.
De roman begint met de toewijding:
Aan de bewoners van de ruimte in het algemeen
en H. C. in het bijzonder
is dit boek opgedragen
door een nederige inwoner van Raumland
in de hoop dat ook,
zoals hij werd ingewijd in de geheimen
de geheimen van de drie dimensies
(na er voorheen slechts twee gekend te hebben),
de burgers van dit hemelse gebied
hoger en hoger
tot de geheimen van vier, vijf,
zelfs zes dimensies
en daardoor
tot de uitbreiding van de verbeelding
en de mogelijke ontwikkeling
van de zeldzame en uitstekende gave van
van bescheidenheid
onder het hogere ras
van de fysieke mensheid.
[Geduld,
want deze wereld
is breed en weids.
Gebiedsland, zoals de naam al aangeeft, is een tweedimensionale wereld. De bewoners hebben verschillende contouren, afhankelijk van hun rang - er zijn driehoeken, vierkanten, vijfhoeken, zeshoeken, enz.
Onze handelende driehoek reist dus door gebiedsland op zoek naar inzicht in zichzelf en de wereld. Ik zal het een beetje inkorten om tot de kern te komen. Op een dag verschijnt er - uit het niets - een cirkel voor de driehoek, die steeds groter wordt, dan weer kleiner wordt - en tenslotte weer in het niets verdwijnt.
De driehoek kan dit proces niet verklaren en is in felle opwinding. Wel - zij is van deze opwinding verlost, want de cirkel die uit het niets verschijnt is een bewoner van het ruimteland en dit verklaart aan de bewoner van het ruimteland hoe hij zich gedraagt met de "dimensies".
Ik heb een kleine schets gemaakt om te laten zien hoe de driehoek de uit het niets verschijnende cirkel heeft waargenomen. De rode lijn geeft het vlak van het vlakke land aan - dat wil zeggen, het gezichtspunt van de driehoek. De cirkel uit het niets is eenvoudigweg een bol die het vlakke land van onderen "doorboort" - om naar boven te verdwijnen. In tekening a) heeft de "cirkel" in de ogen van de tweedimensionale driehoek de grootste uitbreiding bereikt, in schets b) stijgt de bol (de "cirkel" in de ogen van de driehoek wordt kleiner) verder "uit" Flächenland, om tenslotte in tekening c) bijna te verdwijnen.
Dus, in de ogen van de tweedimensionale bewoner van het gebiedsland, verschijnt de "cirkel" voor hem uit het niets, wordt groter, dan weer kleiner, en gaat weer terug naar niets.
MAGIE!!!
Het is hetzelfde met de fotonengordel.
Het is een werkelijkheid die "buiten" onze werkelijkheid staat en desondanks als een effect binnen onze huidig ervaren wereld bestaat. Bij de hier door u gepubliceerde informatie wil ik opmerken, dat wij ons niet "naar de centrale zon toe bewegen", zoals de onbekende schrijver het stelt. Wij houden met onze aarde, binnen ons zonnestelsel nog steeds onze plaats in de Orion arm van de Melkweg, ons melkwegstelsel. En ook de datum kan niet - in kosmische dimensies - beperkt worden tot de maand of de dag. Vele malen in de meest verschillende channelings wordt gesproken over het feit dat het Watermantijdperk begon op x.x.19xx. Ook dit kan niet worden beperkt tot de dag precies voor een astro
nomische 2000 jaar durende cyclus, de overgang van een dierenriemteken. Daarom kan het voldoende zijn te weten dat we midden in de geboorte staan, in het begin van de nieuwe cyclus, vind ik... Het exacte uur weet alleen de vader.
Goed. Niet de fotonengordel ("aeon") nadert ons - maar wij naderen hem.
Multidimensionaal "zweeft" ons melkwegstelsel, onze hele kosmos, in een energiebel, die in de oude Vedische geschriften wordt beschreven als Brahma en door Boeddha werd uiteengezet als kristalrooster. In onze tijd vinden we dit idee bijvoorbeeld terug in de film "Matrix". Drunvalo en anderen spreken van een hologram.
Je vindt in de map "TimeWarp" op Aquarius de tekst
future world
(
https://brahbata.space/future%20world_engl.html)
In de voorlaatste alinea staat de zin:
"De trillingen die het kristalrooster (de matrix) van het thans beleefde vlak voor de duur van 1000 jaar vanaf onze convertibele ster zullen doordringen, zullen resulteren in een verhoging van het energieniveau van de stoffelijke kosmos."
.
En in de laatste alinea staan de woorden:
"Dit proces, dat de eerste helft van het Watermantijdperk kenmerkt, wordt in gang gezet door de periodiek optredende invloed van speciale plaatsgebonden oscillaties binnen ons melkwegstelsel op ons zonnestelsel dat zich in de Orionarm bevindt"
.
Hiermee wordt de "fotonengordel" bedoeld. "Lokaal gebonden" betekent dat de fotonengordel - of dat soort energie, dat wij
ervan waarnemen, voorbij "ons ervaarbare niveau" ligt. Wij ervaren het als een uitdrukking van multidimensionale goddelijke waarheid. [Wij [b]zijn in beweging.
Alle universa hebben wetten gekregen die "inherent zijn aan het systeem". Het is een denkfout van onze geest om aan te nemen dat de oorzaak-en-gevolgrelaties die wij algemeen hebben gemeend te begrijpen als het decoderen van onze wereld, van toepassing [moeten] zijn op andere "werkelijkheden".
Om de sublieme goddelijke waarheid in ultieme consequentie te kunnen bevatten en begrijpen zal waarschijnlijk net zo verborgen voor ons blijven als het voor een bewoner van het oppervlak onmogelijk lijkt te zijn om "ruimte land" te kunnen begrijpen zolang hij binnen zijn systeem is. Wiskundig wordt in de verzamelingenleer de superieure verzameling omegaverzameling genoemd
Gautama Boeddha formuleerde dit zo dat het onmogelijk is voor de menselijke geest om een "laatste oorzakelijke oorzaak" te kunnen onderkennen. Niettemin: Hij heeft dit niet ontkend.
Flächenland eindigt met de woorden:
Dit is de hoop van mijn heldere uren. Helaas, het is niet altijd zo. Soms drukt de beklemmende gedachte zwaar op mijn gemoed dat ik niet met goed geweten kan zeggen dat ik zeker ben van de exacte vorm van de kubus die ik eens zag en zo vaak miste; en in de visioenen van mijn nachten achtervolgt de mysterieuze wet "Naar boven, niet naar het noorden" mij als een zielverslindende sfinx. Het is een deel van het martelaarschap dat ik lijd omwille van de waarheid, dat er tijden van geestelijke zwakte zijn waarin kubussen en sferen naar de achtergrond verdwijnen van een bestaan dat nauwelijks mogelijk lijkt; waarin het land van Drie Dimensies bijna even visionair lijkt als het land van één of geen - sterker nog, waarin zelfs deze harde muur die mij scheidt van mijn vrijheid, zelfs de tabletten waarop ik schrijf, en de hele substantiële werkelijkheid van het oppervlakterland slechts het product lijken van een zieke verbeelding, het grondeloze weefsel van een droom. "
Bereid je voor op een ontmoeting met Omega.
Ga creëren.
Leef je droom.
[Liefde,
brah[/color]
Pages: 1
