Ένας καλός δάσκαλος.

Το μονοπάτι προς το να γίνεις καλός δάσκαλος.
(Πώς μπορούν να εξεταστούν τα θέματα)

Ο καλός δάσκαλος χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι δεν μικραίνει τους άλλους για να εξυψώσει τον εαυτό του. Κουβαλάει στην καρδιά του τον σεβασμό για τους άλλους καθώς και για τον εαυτό του.

Είθε να ενισχύει στα όντα που συναντά την ικανότητα να διαχωρίζουν τις ιδέες τους από την αντίληψή τους. Αυτό επιτυγχάνεται με το να αμφισβητεί και να δοκιμάζει συνεχώς τον εαυτό του - και με το να επιτρέπει στον εαυτό του να δοκιμάζεται. Σε όλες τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις, προσπαθεί να είναι ειλικρινής, βασισμένος στην επιθυμία να συμβάλει ουσιαστικά στην ανάπτυξη όλων των όντων. Αν επικρίνεται ή υποτιμάται στις προσπάθειές του, χρησιμοποιεί την επίπληξη για να εξετάσει τη δική του άποψη.

Ένας καλός δάσκαλος δεν αντιτίθεται στα μονοπάτια που έχει επιλέξει μια ψυχή - αν το αντίστοιχο ον ακολουθεί αυτό το μονοπάτι με ενσυνειδητότητα και επίγνωση. Παρεμβαίνει - υποδεικνύοντας, συμβουλεύοντας - μόνο όταν ένα ον ενεργεί από απροσεξία. Και αυτό επίσης μόνο τότε, αν του ζητηθεί από αυτό το ον. Έχει πάντα - ειδικά όταν επιπλήττει - κατά νου την ανάπτυξη του ατόμου που ζητάει συμβουλή.

Ένας καλός δάσκαλος μπορεί να μετρηθεί από τη φύση του, τις πράξεις του και τα λόγια που λέει. Όταν επιπλήττει, επιπλήττει απαλά - ποτέ σκληρά από δική του επιθυμία, αλλά μόνο όταν το απαιτεί η κατάσταση. Αντιμετωπίζει τη φαινομενική αδιαλλαξία με ηπιότητα και σέβεται πάντα την άποψη των άλλων. Ένας καλός δάσκαλος προσπαθεί να κάνει τον εαυτό του να συνειδητοποιήσει ότι είναι πάντα ευκολότερο να βάλεις μια λέξη παραπάνω από το να πάρεις πίσω κάτι που είπες κάποτε.

Ένας καλός δάσκαλος δεν λέει ότι μόνο αυτός διδάσκει τον μοναδικό δρόμο προς την αλήθεια. Προσφέρει στους ακροατές του τη θεμελιώδη δυνατότητα να αμφισβητούν όλα όσα λέει, προκειμένου να βρουν τη δική τους αλήθεια. Ο λόγος του δεν είναι νόμος. Προσφέρει μόνο τη δική του ερμηνεία της πραγματικότητας και ποτέ δεν ισχυρίζεται ότι τα πράγματα είναι έτσι - και μόνο έτσι. Προσπαθεί να έχει επίγνωση ότι και ο ίδιος είναι μόνο μια σπίθα φωτός μέσα στο συμπαντικό ουράνιο τόξο.

Ένας καλός δάσκαλος βρίσκει πάντα λίγο παράξενο το γεγονός ότι του ζητούν συμβουλές. Παρ' όλα αυτά, προσπαθεί να απαντήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από τις παρούσες γνώσεις του. Βλέπει την εγκυρότητα των δοσμένων συμπαντικών αρχών και επιτρέπει ωστόσο την ατομική τους ερμηνεία και την προσωπική τους διαφορετική βίωση. Καταγράφει τον έπαινο και την επίπληξη ως αποτέλεσμα της ύπαρξής του, των πράξεών του και των λόγων του - ανεξάρτητα από την εκάστοτε υποκείμενη πρόθεσή του.

Ένας καλός δάσκαλος δεν βλέπει ποτέ τον εαυτό του ως "τελειωμένο", γιατί αυτό θα στερούσε από το σύμπαν τη δυνατότητα ανάπτυξης. Ζητά (εσωτερικά) συγχώρεση, αν - παρασυρμένος από την προσπάθειά του να θέλει να βοηθήσει - πέσει στον εγωισμό. Και ένας καλός δάσκαλος γνωρίζει ότι υπάρχει χρόνος για να γελάσει και χρόνος για να σοβαρευτεί. Ένας καλός δάσκαλος είναι ευγενικός ακόμη και όταν είναι σοβαρός.

Όλα τα όντα είναι δάσκαλοι. Όλη η εμπειρία μας είναι για τη διδασκαλία μας.

Ο μεγαλύτερος δάσκαλος δεν είναι αυτός που έχει τους περισσότερους μαθητές, αλλά αυτός που επιτρέπει στους περισσότερους να γίνουν δάσκαλοι. Αναζητήστε και αναγνωρίστε τον εαυτό σας.