Big Bang?

Als de Big Bang een lokale gebeurtenis is die op elk moment in het Omni/Multiversum kan plaatsvinden, en als die goddelijke lichtflits zijn rimpelingen in alle richtingen verspreidt, dan zullen ze op een gegeven moment *wel* ebben, verzwakken, onherkenbaar

Ik geloof op dit moment te zien dat de officiële wetenschap onderhevig is aan een denkfout als zij aanneemt, dat een *lokale* gebeurtenis conclusies laat trekken op ons gehele dimensionale ervaringsniveau (universum, totaal omega).

Misschien ontstaat er NU een nieuwe (lokale) lichtflits (geboren uit de omnispace) in een verre, verre uithoek van ons universum, die de energie daar zal omzetten in materie (die dan op een gegeven moment *bewust* zal reflecteren op zijn eigen creatie) over enorme perioden van tijd?

Als we een steentje in een meer gooien, kan dit gebeuren, strikt genomen, meetbaar zijn in energetische patronen van elk deeltje binnen dat waterlichaam.... Maar, voor ons zichtbaar, verspreiden de rimpelingen zich concentrisch in een relatief *beperkte* ruimte om uiteindelijk te verdwijnen in het algemene spel van water. En als we de woorden volgen: Zoals boven, zo beneden, dan zal het zich bij het ontstaan van een nieuw universum wellicht op dezelfde manier gedragen?

Wat denk jij ervan?