Τι είναι η ζώνη φωτονίων;
Γεια σου αγαπητέ Σαμ
,
καταρχήν και πάλι *καλωσόρισες* στο spirits-forum!
Σε ευχαριστώ για την ανάρτησή σου και θα ήθελα να σου απαντήσω.
Ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την κατανόηση της ζώνης φωτονίων μπορείτε να βρείτε αναλογικά στο "Flächenland - Ein mehrdimensionaler Roman, verfasst von einem alten Quadrat". Ο συγγραφέας, Edwin A. Abbot, ήταν μελετητής του Σαίξπηρ, επαρχιακός ιερέας με έντονο ενδιαφέρον για τα μαθηματικά και συγγραφέας του "Flatland. A Romance of Many Dimensions" (πρωτότυπος τίτλος) το 1884.
Το μυθιστόρημα αρχίζει με την αφιέρωση:
Στους κατοίκους του διαστήματος γενικά
και ειδικότερα στον H. C.
αυτό το βιβλίο είναι αφιερωμένο
από έναν ταπεινό κάτοικο της Raumland
...με την ελπίδα ότι και ο ίδιος..,
...όπως και ο ίδιος μυήθηκε στα μυστικά...
τα μυστικά των τριών διαστάσεων
(έχοντας γνωρίσει μόνο δύο πριν),
οι πολίτες αυτής της ουράνιας περιοχής
όλο και πιο ψηλά
στα μυστικά των τεσσάρων, των πέντε,
ακόμη και έξι διαστάσεων.
και έτσι
στην επέκταση της φαντασίας
και την πιθανή ανάπτυξη
του σπάνιου και εξαιρετικού χαρίσματος της
της μετριοπάθειας
μεταξύ της ανώτερης φυλής
της φυσικής ανθρωπότητας
.
Υπομονή,
για αυτόν τον κόσμο
Η γη της περιοχής, όπως υποδηλώνει και το όνομά της, είναι ένας δισδιάστατος κόσμος. Οι κάτοικοι έχουν διαφορετικά περιγράμματα ανάλογα με τον βαθμό τους - υπάρχουν τρίγωνα, τετράγωνα, πεντάγωνα, εξάγωνα κ.λπ.
Το τρίγωνο που ενεργεί, λοιπόν, ταξιδεύει μέσα στην area land αναζητώντας να κατανοήσει τον εαυτό του και τον κόσμο. Θα συντομεύσω λίγο για να μπω στο θέμα. Μια μέρα - από το πουθενά - εμφανίζεται ένας κύκλος μπροστά από το τρίγωνο, ο οποίος γίνεται όλο και μεγαλύτερος, μετά γίνεται πάλι μικρότερος - και τελικά εξαφανίζεται και πάλι στο τίποτα.
Το τρίγωνο δεν μπορεί να εξηγήσει αυτή τη διαδικασία και βρίσκεται σε έντονο ενθουσιασμό. Λοιπόν - απαλλάσσεται από αυτόν τον ενθουσιασμό, διότι ο κύκλος που εμφανίζεται από το τίποτα είναι κάτοικος της χωροχώρα και αυτό εξηγεί στον κάτοικο της χωροχώρα πώς συμπεριφέρεται με τις "διαστάσεις".
Έκανα ένα μικρό σκίτσο για να δείξω πώς το τρίγωνο αντιλαμβάνεται τον κύκλο που εμφανίζεται από το τίποτα. Η κόκκινη γραμμή υποδεικνύει το επίπεδο του χώρου γης - δηλαδή την οπτική γωνία του τριγώνου. Ο κύκλος από το τίποτα είναι απλώς μια σφαίρα που "διαπερνά" την επιφάνεια γης ερχόμενη από κάτω - για να εξαφανιστεί προς τα πάνω. Στο σκίτσο α) ο "κύκλος" στα μάτια του δισδιάστατου τριγώνου έχει φτάσει στη μεγαλύτερη έκταση, στο σκίτσο β) η σφαίρα ανεβαίνει (ο "κύκλος" στα μάτια του τριγώνου μικραίνει) όλο και περισσότερο "έξω" από τη Flächenland, για να εξαφανιστεί τελικά σχεδόν στο σκίτσο γ).
Έτσι, στα μάτια του δισδιάστατου κατοίκου της Flächenland, ο "κύκλος" εμφανίζεται σ' αυτόν από το τίποτα, γίνεται μεγαλύτερος, μετά πάλι μικρότερος και επιστρέφει στο τίποτα.
ΜΑΓΙΚΗ!!!
Το ίδιο συμβαίνει και με τη ζώνη φωτονίων.
Είναι μια πραγματικότητα που στέκεται "πέρα" από την πραγματικότητά μας και παρ' όλα αυτά υπάρχει μέσα στον κόσμο που βιώνουμε σήμερα ως αποτέλεσμα. Στις πληροφορίες που δημοσιεύονται εδώ από εσάς θα ήθελα να σημειώσω, ότι δεν "κινούμαστε προς τον κεντρικό ήλιο", όπως το θέτει ο άγνωστος συγγραφέας. Κρατάμε με τη γη μας, μέσα στο ηλιακό μας σύστημα ακόμα τη θέση μας στον βραχίονα του Ωρίωνα του Γαλαξία μας, τον γαλαξία μας. Και επίσης η ημερομηνία δεν μπορεί να περιοριστεί - στις κοσμικές διαστάσεις - στο μήνα ή στην ημέρα. Πολλές φορές στα πιο διαφορετικά channelings γίνεται λόγος για το γεγονός ότι η εποχή του Υδροχόου ξεκίνησε στις x.x.19xx. Επίσης αυτό δεν μπορεί να περιοριστεί στην ημέρα ακριβώς για έναν αστρο
νομικό κύκλο διάρκειας 2000 ετών, το πέρασμα ενός ζωδίου. Ως εκ τούτου μπορεί να είναι αρκετό να γνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε στη μέση της γέννησης, στις απαρχές του νέου κύκλου, βρίσκω... Την ακριβή ώρα την ξέρει μόνο ο πατέρας.
Λοιπόν... Δεν μας πλησιάζει η ζώνη των φωτονίων ("αιών") - αλλά εμείς τον πλησιάζουμε.
Πολυδιάστατα ο γαλαξίας μας, ολόκληρο το σύμπαν μας, "επιπλέει" σε μια ενεργειακή φούσκα, η οποία περιγράφεται στις παλιές βεδικές γραφές ως Μπράχμα και εκτέθηκε από τον Βούδα ως κρυστάλλινο πλέγμα. Σύγχρονα, βρίσκουμε αυτή την ιδέα να απεικονίζεται, για παράδειγμα, στην ταινία "Matrix". Ο Drunvalo και άλλοι μιλούν για ένα ολόγραμμα.
Βρίσκετε στο φάκελο "TimeWarp" στον Υδροχόο το κείμενο
μελλοντικός κόσμος
(
https://brahbata.space/board/viewtopic.php?f=17&t=840&sid=3e9748c285082263fadc36...)
Στην προτελευταία παράγραφο υπάρχει η πρόταση:
"Οι δονήσεις που θα διαπεράσουν το κρυστάλλινο πλέγμα (τη μήτρα) του σημερινού βιωμένου επιπέδου για τη διάρκεια 1000 ετών από το μετατρέψιμο άστρο μας θα έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση του ενεργειακού επιπέδου του υλικού σύμπαντος."
.
Και στην τελευταία παράγραφο υπάρχουν οι λέξεις:
"Η διαδικασία αυτή, η οποία χαρακτηρίζει το πρώτο μισό της εποχής του Υδροχόου, δρομολογείται από την περιοδικά εμφανιζόμενη επίδραση ειδικών ταλαντώσεων που συνδέονται με τη θέση εντός του γαλαξία μας στο ηλιακό μας σύστημα που βρίσκεται στον βραχίονα του Ωρίωνα"
.
Εννοείται η "ζώνη φωτονίων". "Τοπικά δεσμευμένη" σημαίνει ότι η ζώνη φωτονίων - ή εκείνο το είδος ενέργειας, το οποίο
αντιλαμβανόμαστε από αυτήν, βρίσκεται πέρα από το "βιωματικό μας επίπεδο". Την βιώνουμε ως έκφραση της πολυδιάστατης θεϊκής αλήθειας.
Εμείς κινούμαστε.
Σε όλα τα σύμπαντα έχουν δοθεί νόμοι που είναι "εγγενείς στο σύστημα". Είναι πλάνη του μυαλού μας να υποθέσουμε ότι αυτές οι σχέσεις αιτίου-αποτελέσματος που συνήθως πιστεύαμε ότι κατανοούμε ως αποκωδικοποίηση του κόσμου μας
πρέπει να ισχύουν και για άλλες "πραγματικότητες".
Το να μπορέσουμε να κατανοήσουμε και να κατανοήσουμε τη μεγαλειώδη θεϊκή αλήθεια σε τελική συνέπεια θα παραμείνει πιθανώς εξίσου κρυφό για εμάς, όπως φαίνεται να είναι αδύνατο για έναν κάτοικο της επιφανειακής γης να μπορέσει να κατανοήσει τη "διαστημική γη", όσο βρίσκεται μέσα στο σύστημά του. Μαθηματικά, στη θεωρία συνόλων, το ανώτερο σύνολο ονομάζεται ωμέγα σύνολο
Ο Γκαουτάμα Βούδας το διατύπωσε με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι αδύνατο για το ανθρώπινο πνεύμα να είναι σε θέση να αναγνωρίσει μια "τελευταία αιτία χωρίς αιτία". Παρ' όλα αυτά: Δεν το αρνήθηκε αυτό.
Η Flächenland τελειώνει με τις λέξεις: "Η αιτία του αιτίου δεν είναι η αιτία του αιτίου":
Αυτή είναι η ελπίδα των φωτεινών μου ωρών. Δυστυχώς, δεν είναι πάντα έτσι. Βαριά στο μυαλό μου μερικές φορές είναι η καταπιεστική σκέψη ότι δεν μπορώ να πω με καλή συνείδηση ότι είμαι σίγουρος για το ακριβές σχήμα του κύβου που κάποτε είδα και τόσο συχνά έχασα- και στα οράματα των νυχτών μου ο μυστηριώδης νόμος "προς τα πάνω, όχι προς τα βόρεια" με στοιχειώνει σαν ψυχοφάγος σφίγγα. Είναι μέρος του μαρτυρίου που υφίσταμαι για χάρη της αλήθειας ότι υπάρχουν στιγμές ψυχικής αδυναμίας όταν οι κύβοι και οι σφαίρες ξεθωριάζουν στο παρασκήνιο μιας ύπαρξης που μοιάζει ελάχιστα δυνατή- όπου η γη των Τριών Διαστάσεων μοιάζει σχεδόν τόσο οραματική όσο και η γη της μίας ή της μηδενικής - πράγματι, όπου ακόμη και αυτός ο σκληρός τοίχος που με χωρίζει από την ελευθερία μου, ακόμη και οι πινακίδες στις οποίες γράφω, και ολόκληρη η ουσιαστική πραγματικότητα της επιφανειακής γης δεν μοιάζουν παρά το προϊόν μιας άρρωστης φαντασίας, το αβάσιμο ύφασμα ενός ονείρου. "
Ετοιμαστείτε να συναντήσετε τον Ωμέγα.
Πηγαίνετε να δημιουργήσετε.
Ζήσε το όνειρό σου.
Αγάπη,
brah
Pages: 1
