Cure
Ons bewustzijn ervaart beperkingen als we onze geest niet laten stilstaan in het hier en nu. Dit gebeurt op zo'n manier dat de erkenning van de inbedding van onze individualiteit in de goddelijke realiteit van het zijn ons niet bewust wordt, vooral wanneer we onze aandacht richten op het verleden of de toekomst.
Die reizen van onze geest naar het verleden of de toekomst - d.w.z. herinnering of verbeelding - hebben tot gevolg dat onze aandacht wordt verzwakt ten opzichte van onze huidige "werkelijke" situatie. Boeddhistische scholen bevelen, onder andere, als meditatieve, contemplatieve techniek om deze vermeende afzondering te overwinnen, concentratie (opmerkzaamheid) op de eigen ademhaling aan. Door zich te concentreren op zuiver fysieke toestanden van zijn in het nu (zoals aandacht schenken aan de eigen ademhaling), wordt de geest (het bewustzijn) in het heden gehouden. Het doel van deze volharding van menselijke herkenning in het Nu is de meest volmaakte herkenning van de aanwezigheid van God in elk moment. Het doel van deze voorgestelde oefening kan dus zijn dat wij GOD ervaren in het NU. Bijgevolg mag onze hoop op een betere wereld (en een persoonlijke en individuele genezing van ons bewuste zelf) niet in de toekomst worden geprojecteerd; veeleer mogen wij beseffen dat "genezing in het zijn" altijd nu kan plaatsvinden. We kunnen ons op vredige wijze realiseren en bewust worden dat de hemel slechts een speciale staat van bewustzijn is - een staat waarnaar we allemaal verlangen en die we hoogstwaarschijnlijk zullen bereiken als we verwachten en willen dat die in het nu gerealiseerd wordt.
. Bijgevolg mag onze hoop op een betere wereld (en een persoonlijke en individuele genezing van ons bewuste zelf) niet in de toekomst worden geprojecteerd; in plaats daarvan mogen wij beseffen dat "genezing in het zijn" altijd nu kan plaatsvinden. We kunnen rustig beseffen en ons ervan bewust worden dat de hemel slechts een speciale staat van bewustzijn is - een waar we allemaal naar verlangen en die we hoogstwaarschijnlijk zullen bereiken als we verwachten en willen dat die in het nu gerealiseerd wordt.Onze taak voor de realisatie van de hemel op aarde is om onze individueel intellectueel en emotioneel verworven kennis om te zetten in daden. "Papier is geduldig", zegt men, en een miljoen mooie woorden brengen niet de mate van verandering teweeg die een enkele, goed doordachte, actie teweeg brengt.
