ello Αγαπητοί μου ,




Τα παρακάτω λόγια ειπώθηκαν από τον Lame Deer, έζησε από το 1890 έως το 1974 και ήταν ένας μάγος των Ντακότα, μιας υπο-φυλής των Ινδιάνων Σιού.

"ΕΙΜΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ - ένας wicasa wakan. Ιατρικός άνθρωπος αυτή είναι μια λέξη που επινόησαν οι λευκοί. Μακάρι να υπήρχε μια καλύτερη λέξη για να εκφράσει αυτό που σημαίνει για μας ο άνθρωπος-φάρμακο, αλλά δεν μπορώ να βρω μια και ούτε εσείς μπορείτε, οπότε μάλλον θα πρέπει να αρκεστούμε σε αυτή. Ένας wicasa wakan πρέπει να μένει πολύ και συχνά μόνος με τον εαυτό του. Θέλει να ξεφύγει από το πλήθος, από τα μικρά, καθημερινά πράγματα.

Του αρέσει να διαλογίζεται, να ακουμπάει σε ένα δέντρο ή έναν βράχο και να νιώθει τη γη να κινείται από κάτω του και το βάρος του απέραντου φλεγόμενου ουρανού από πάνω του. Με αυτόν τον τρόπο μαθαίνει να καταλαβαίνει. Κλείνει τα μάτια του και αρχίζει να βλέπει πιο καθαρά. Αυτό που βλέπεις με κλειστά μάτια είναι αυτό που μετράει.

Ο wicasa wakan αγαπά τη σιωπή, τυλίγεται μέσα της, σαν σε κουβέρτα - μια σιωπή που δεν είναι σιωπηλή, που του μαθαίνει πολλά πράγματα με τη φωνή της που μοιάζει με βροντή. Ένας τέτοιος άνθρωπος αγαπά να βρίσκεται σε ένα μέρος όπου ακούει μόνο το βουητό των εντόμων. Κάθεται, με το πρόσωπό του προς τη δύση, και ζητάει βοήθεια. Μιλάει στα φυτά και αυτά του απαντούν. Ακούει τις φωνές των wama kaskan - των ζώων. Γίνεται ένα από αυτά. Κάτι ρέει μέσα του από όλα τα ζωντανά όντα και κάτι ρέει και από αυτόν. Δεν ξέρω τι και πώς, αλλά έτσι είναι. Το έχω βιώσει. Ένας γιατρός πρέπει να ανήκει στη γη, πρέπει να μπορεί να διαβάζει τη φύση όπως ένας λευκός διαβάζει ένα βιβλίο.

Ο,ΤΙΠΟΤΕ ΤΡΩΤΕ είναι συσκευασμένο σε πλαστικό περιτύλιγμα, είναι κομμένο και έτοιμο για το τηγάνι, δεν έχει γεύση και δεν σας ξυπνάει καμία ενοχή. Όταν φοράς τη γούνα ή το δερμάτινο παλτό σου, δεν θέλεις να σου θυμίζουν πόσο αίμα και πόνο κόστισαν. Όταν σκοτώναμε ένα βουβάλι, ξέραμε τι κάναμε. Ζητήσαμε από το πνεύμα του συγχώρεση και του είπαμε γιατί έπρεπε να το κάνουμε. Τιμήσαμε με μια προσευχή τα οστά εκείνων που μας έδωσαν τη σάρκα τους για τροφή, προσευχηθήκαμε να ξανάρθουν, προσευχηθήκαμε για τις ζωές των αδελφών μας, των βουβαλιών, καθώς και για τους δικούς μας ανθρώπους.

Για εμάς, κάθε ζωή είναι ιερή. Η πολιτεία της Ντακότα έχει τους δικούς της υπαλλήλους για την καταπολέμηση των παρασίτων. Μπαίνουν σε ένα αεροπλάνο και πυροβολούν τα κογιότ από αέρος. Κρατούν αρχείο, κάθε νεκρό κογιότ καταχωρείται στο σημειωματάριό τους. Οι κτηνοτρόφοι βοοειδών και προβάτων τους πληρώνουν για να το κάνουν αυτό. Τα κογιότ τρέφονται με τρωκτικά, ποντίκια και άλλα μικρά ζώα. Περιστασιακά θα φάνε ένα πρόβατο που έχει ξεστρατίσει. Είναι οι φυσικοί ανακυκλωτές αποβλήτων, καθαρίζοντας τη γη από όλα τα βρώμικα και δύσοσμα. Αν μπείτε στον κόπο και τα εξημερώσετε, γίνονται καλοί συμπαίκτες. Αν όμως μείνουν ζωντανά, κάποιοι άνθρωποι φοβούνται μήπως χάσουν μερικά σεντς - οπότε τα σκοτώνουν από το αεροπλάνο. Τα κογιότ υπήρχαν σε αυτή τη χώρα πριν έρθουν εδώ τα πρόβατα, αλλά είναι στο δρόμο σας επειδή δεν μπορείτε να βγάλετε κέρδος από αυτά.

Όλο και περισσότερα ζώα εξαφανίζονται. Τα ζώα που το Μεγάλο Πνεύμα έβαλε σε αυτή τη γη πρέπει να φύγουν. Μόνο τα οικόσιτα ζώα, μόνο τα ζώα που εκτρέφονται από τον άνθρωπο επιτρέπεται να ζουν - τουλάχιστον μέχρι να τα οδηγήσετε στο σφαγείο. Αυτή η τρομακτική αλαζονεία του λευκού ανθρώπου, ο οποίος θεωρεί ότι είναι κάτι περισσότερο από τον Θεό, κάτι περισσότερο από τη φύση! Ο λευκός άνθρωπος λέει: "Αφήνω αυτό το ζώο να ζήσει, γιατί μου φέρνει χρήματα"- και λέει: "Αυτό το ζώο πρέπει να πεθάνει, δεν μπορώ να κερδίσω τίποτα από αυτό, τον τόπο, τον οποίο χρειάζεται, μπορώ να τον χρησιμοποιήσω καλύτερα. Μόνο ένα νεκρό κογιότ είναι ένα καλό κογιότ". Οι λευκοί φέρονται στα κογιότ σχεδόν τόσο άσχημα όσο φέρονταν κάποτε σε εμάς τους Ινδιάνους.



Έχω την εντύπωση ότι οι λευκοί άνθρωποι φοβούνται τόσο πολύ τον κόσμο που οι ίδιοι δημιούργησαν που δεν θέλουν πλέον να τον βλέπουν, να τον αισθάνονται, να τον μυρίζουν ή να τον ακούνε. Να νιώθεις τη βροχή και το χιόνι στο πρόσωπό σου, να παγώνεις από έναν παγωμένο άνεμο και να ξεπαγώνεις δίπλα σε μια φωτιά που καπνίζει, να βγαίνεις από μια καυτή στοά ιδρώτα και να βουτάς σε ένα κρύο ποτάμι - αυτές οι εμπειρίες σου δείχνουν ότι είσαι ζωντανός. Αλλά δεν θέλεις καν να το νιώθεις αυτό πια. Ζείτε σε κουτιά που αποκλείουν τη ζέστη του καλοκαιριού και το κρύο του χειμώνα, ζείτε σε ένα σώμα που έχει χάσει τη μυρωδιά του, ακούτε το θόρυβο από το σύστημα hi-fi αντί να ακούτε τους ήχους της φύσης, παρακολουθείτε τους ηθοποιούς στην τηλεόραση που σας κάνουν να πιστεύετε σε εμπειρίες, εσείς που έχετε προ πολλού ξεχάσει πώς να βιώσετε οτιδήποτε για τον εαυτό σας. Τρώτε φαγητό που δεν έχει καμία γεύση. Αυτός είναι ο τρόπος σας. Δεν είναι καλός.

ΠΡΙΝ έρθουν οι λευκοί αδελφοί μας για να μας κάνουν πολιτισμένους ανθρώπους, δεν είχαμε φυλακές. Για το λόγο αυτό, δεν είχαμε εγκληματίες. Χωρίς φυλακή, δεν μπορούν να υπάρξουν εγκληματίες. Δεν είχαμε κλειδαριές και κλειδιά, και γι' αυτό δεν είχαμε κλέφτες. Αν κάποιος ήταν τόσο φτωχός που δεν είχε ένα άλογο, μια σκηνή ή μια κουβέρτα, του τα έδιναν όλα αυτά ως δώρο.

Ήμασταν πολύ απολίτιστοι για να αποδίδουμε μεγάλη σημασία στα προσωπικά αγαθά. Αναζητούσαμε τα υπάρχοντα μόνο για να μπορούμε να τα μεταβιβάσουμε. Δεν γνωρίζαμε το χρήμα, και ως εκ τούτου η αξία ενός ατόμου δεν μετριόταν από τον πλούτο του. Δεν είχαμε γραπτούς νόμους, ούτε δικηγόρους και πολιτικούς, οπότε δεν μπορούσαμε να εξαπατήσουμε ο ένας τον άλλον. Τα πράγματα ήταν πραγματικά άσχημα για εμάς πριν έρθουν οι λευκοί, και δεν μπορώ να εξηγήσω πώς τα καταφέρναμε χωρίς τα βασικά πράγματα που μας λένε ότι είναι τόσο απαραίτητα για μια πολιτισμένη κοινωνία.

Ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΕΊΝΑΙ ΕΠΊΣΗΣ ΦΤΙΑΓΜΈΝΟΣ ΑΠΌ ΠΟΛΛΆ ΠΡΆΓΜΑΤΑ. Από ό,τι είναι φτιαγμένος ο αέρας, η γη, τα βότανα, οι πέτρες, όλα αυτά είναι επίσης μέρος του σώματός μας. Πρέπει να μάθουμε ξανά να είμαστε ο εαυτός μας, να νιώσουμε και να ανακαλύψουμε την ποικιλομορφία μέσα μας. Το Wakan Tanka, το Μεγάλο Μυστικό, διδάσκει στα ζώα και τα φυτά τι να κάνουν.

Στη φύση, τίποτα δεν είναι όμοιο. Πόσο διαφορετικά είναι τα πουλιά! Κάποια φτιάχνουν φωλιές, άλλα όχι. Ορισμένα ζώα ζουν σε τρύπες στο έδαφος, άλλα σε σπηλιές, άλλα σε θάμνους. Άλλα πάλι τα καταφέρνουν χωρίς καμία κατοικία. Ακόμη και ζώα του ίδιου είδους - δύο ελάφια, δύο κουκουβάγιες - συμπεριφέρονται διαφορετικά.

Κοίταξα προσεκτικά πολλά φυτά. Από τα φύλλα ενός φυτού, που φυτρώνουν όλα στο ίδιο στέλεχος, κανένα δεν μοιάζει απόλυτα με το άλλο. Σε ολόκληρη τη γη, δεν υπάρχουν δύο φύλλα που να είναι εντελώς ίδια. Το Μεγάλο Πνεύμα το θέλησε έτσι. Για όλα τα πλάσματα στη γη έχει χαράξει το μονοπάτι της ζωής απλώς στο μεγάλο σχέδιο των πραγμάτων- τους δείχνει την κατεύθυνση και τον στόχο, αλλά τα αφήνει να βρουν τον δικό τους δρόμο προς τα εκεί. Θέλει να ενεργούν ανεξάρτητα, σύμφωνα με τη φύση τους και υπακούοντας στις εσωτερικές τους δυνάμεις.

Τώρα, αν ο Γουακάν Τάνκα θέλει τα φυτά, τα ζώα, ακόμη και τα μικρά ποντίκια και τα σκαθάρια, να ζουν με αυτόν τον τρόπο - πόσο μάλλον οι άνθρωποι, που όλοι κάνουν το ίδιο πράγμα, θα είναι ανάθεμα γι' αυτόν: Άνθρωποι που ξυπνούν την ίδια ώρα, βάζουν τα ίδια ρούχα που αγοράζουν από το πολυκατάστημα και χρησιμοποιούν το ίδιο μετρό, που κάθονται στο ίδιο γραφείο, κάνουν την ίδια δουλειά, κοιτάζουν ένα και το αυτό ρολόι και - το χειρότερο απ' όλα - που οι σκέψεις τους μοιάζουν μπερδεμένα. Όλα τα πλάσματα ζουν προς έναν στόχο. Ακόμη και ένα μυρμήγκι γνωρίζει αυτόν τον στόχο - όχι με το μυαλό του, αλλά με κάποιο τρόπο τον γνωρίζει. Μόνο οι άνθρωποι έχουν φτάσει τόσο μακριά που δεν ξέρουν πια γιατί ζουν. Δεν χρησιμοποιούν πια το μυαλό τους, και έχουν ξεχάσει εδώ και καιρό τι μυστικό μήνυμα έχει το σώμα τους, τι τους λένε οι αισθήσεις και τα όνειρά τους. Δεν χρησιμοποιούν τη γνώση που το Μεγάλο Πνεύμα έχει δώσει στον καθένα από εμάς, δεν την έχουν καν πια επίγνωση, και έτσι παραπατούν στα τυφλά στο δρόμο που οδηγεί στο πουθενά - σε έναν καλά στρωμένο αυτοκινητόδρομο που φτιάχνουν οι ίδιοι, ολοστρόγγυλο και ίσιο, ώστε να φτάνουν όλο και πιο γρήγορα στη μεγάλη άδεια τρύπα που τους περιμένει στο τέλος για να τους καταπιεί".